Jestem żoną Andrzeja Grabowskiego, autora Kart Grabowskiego. Ukończyłam Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Z wykształcenia jestem pedagogiem i logopedą, obecnie na emeryturze. Moim ulubionym zajęciem jest rozwiązywanie krzyżówek i wszelkiego rodzaju zagadek umysłowych. Lubię też eksperymentować w kuchni.

Bożena Grabowska

Andrzej był nie tylko mężem, ojcem i dziadkiem, był też serdecznym przyjacielem dla dzieci z naszego sąsiedztwa. Jego codzienne gesty i sposób bycia sprawiały, że każdy, kto go znał, czuł się wyjątkowy i ważny. Andrzej zawsze miał czas, by zatrzymać się, porozmawiać, zainteresować się drugą osobą.

Pamiętam historię, która bardzo mnie wzruszyła. Andrzej wracając do domu, zatrzymał się w progu, cofnął się i stanął nieruchomo. Kiedy pytałam, co się dzieje, z uśmiechem odpowiadał, że Kacperek, nasz młody sąsiad, właśnie schodzi z góry i musi poczekać, aby się z nim przywitać. Było to dla mnie wzruszające, pokazujące, jak bardzo potrafił być uważny i czuły na obecność innych, zwłaszcza dzieci. Dla Andrzeja nie było nic ważniejszego niż chwila spędzona na rozmowie czy choćby wymianie uśmiechów z najmłodszymi.

Andrzej był pedagogiem z powołania i zawsze poświęcał się swojej misji – pokazywał to nie tylko ucząc w szkole, ale także swoim nastawieniem na co dzień.

Leszek, mój wnuk, który miał niecałe trzy lata, gdy Andrzej odszedł, zapamiętał dziadka jako „najlepszego dziadka na świecie”. Choć jego wspomnienia mogą być mgliste, za pośrednictwem opowieści, które mu przekazuję, Leszek może budować głębszą relację z dziadkiem, którego miłość i obecność wciąż są z nami.

To tylko fragmenty wspomnień o Andrzeju, które chciałabym Wam przekazać. W naszej rodzinie pamięć o nim jest ciągle żywa, a opowieści o nim, jego dobroci, empatii i cieple, które rozsiewał wokół siebie, stanowią cenny skarb, który pragniemy pielęgnować i przekazywać dalej.

W kolejnych artykułach na blogu podzielę się historiami o Andrzeju, pokazującymi, jak wielki wpływ miał na nasze życie.

Zapraszam Was do śledzenia naszego bloga i odkrywania kolejnych wspomnień, które, mam nadzieję, będą dla Was źródłem inspiracji i przypomnieniem o wartości rodzinnych więzi oraz o tym, jak ważne jest, by pielęgnować pamięć o bliskich.

Wspomnienia o Andrzeju Grabowskim czas zacząć…

Jestem absolwentką Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza na kierunku Dziennikarstwo i komunikacja społeczna — Nowe media. Obecnie pracuję w Kartach Grabowskiego w dziale marketingu.

Ewelina Kupczyńska 

Konkurs organizowany jest przez Komitet Ochrony Praw Dziecka, a my bardzo cieszymy się, że ponownie jesteśmy jego laureatem. W 2023 roku również zdobyliśmy Nagrodę Główną, ale w kategorii„Gry dla dzieci w wieku 8-17 lat”. Wtedy mieliśmy z nią małe perypetie, ale o tym przeczytacie trochę niżej...

Uwielbiamy łączyć zabawę z nauką, dlatego nie posiadamy się z radości, że udało nam się zdobyć nagrodę w tych dwóch tak ważnych dla nas kategoriach.

Kolekcja Kart Grabowskiego – nasz prawdziwy dream-team!

Czujemy się tak, jakby nasza Kolekcja Kart była zespołem piłkarskim, który wygrał mistrzostwo, a na dodatek każdy z zawodników drużyny został potem jeszcze Królem Strzelców!

Cała Kolekcja Kart Grabowskiego to siła! Prowadzi dziecko od matematycznych podstaw po skomplikowane działania na ułamkach, ale nie możemy zapominać, że Kolekcję tworzą wyspecjalizowane jednostki, oto nasz dream-team, czyli Karty, które wchodzą w skład kolekcji:

Kolekcja Kart Grabowskiego – wariant rozszerzony:

To cztery rodzaje Kart wraz z książkami z opisem emocjonujących gier:

Gry logiczne – 41 gier i 60 łamigłówek

To daje łącznie ponad 200 różnorodnych gier i łamigłówek!

To porzekadło nie sprawdziło się niestety w tym przypadku, bo Bartek i Justyna, którzy reprezentowali naszą firmę na gali konkursu w zeszłym roku, głowy stracili w duecie. Pełni ekscytacji, naładowani pozytywną energią i nowymi pomysłami zostawili statuetkę samotną w hotelu i z konkursu wrócili z niczym.

Na szczęście obsługa hotelowa stanęła na wysokości zadania i nagrodę przysłała nam pocztą. To wydarzenie szerzej opisujemy tutaj: 

Gala finałowa już wkrótce, więc na pewno zdamy Wam relację!

A jeśli szukacie sprawdzonego sposobu na naukę matematyki przez zabawę, to zapraszamy tutaj: 

Karty Grabowskiego ponownie z nagrodą „Świata Przyjaznego Dziecku”!

Współzarządzająca firmą. Współtwórca marki założonej w latach 90 przez swojego ojca, Andrzeja Grabowskiego. Autorka książek z opisami gier.

Justyna Grabowska-Dybek

Można powiedzieć, że prawie całe swoje życia gra w karty :) Współtwórca marki założonej w latach 90 przez swojego ojca, Andrzeja Grabowskiego. Wychował się na Kartach Grabowskiego. Dzisiaj zarządza firmą i odpowiada za generowanie nowych pomysłów i nakreślania dalszych kierunków działania. Uwielbia pracę z ludźmi. Twórca kanału na Youtubie i podcastu na Spotify 

. W programie Karty Na Stół opowiada o tym, jak z sukcesem rozwijać własną firmę i mieć przy tym dużo czasu dla rodziny.

Mateusz Grabowski

Oto osoba, bez której nasza firma by nie istniała.

To przez ponad 20 lat nasza Mama zajmowała się realizowaniem zamówień na nasze Karty. Robiła to z mieszkania w Szczecinku. Miejsca, w którym Andrzej Grabowski pracował nad nowymi pomysłami. Które jednak nie miałyby szans ujrzenia światła dziennego, gdyby nie działania naszej Mamy 🙂

Tata potrafił totalnie zatracić się w swoim świecie. Potrafił wymyślać genialne rzeczy, ale przy tym zapominał o rzeczywistym świecie. Coś za coś ;) To właśnie dzięki swojej żonie mógł te pomysły wdrażać w życie. Przez te wszystkie lata Mama była w firmie:

Mama jest autorką kolorowanek logopedycznych, ze sprzedaży których nasza firma miała pieniądze na rozruch na początku działalności 🙂﻿Jaka historia kryje się za kolorowankami? Obejrzyjcie video poniżej z kanału na Youtube Mateusz Grabowski - Karty Na Stół.

Już od kilku lat Mama nie wysyła paczek. Z radością patrzy na to, jak Karty Grabowskiego się rozwijają. A my nigdy nie zapomnimy tego, co dla nas zrobiła 🙂


Ps. Niedawno namówiliśmy naszą Mamę, żeby zaczęła pisać na bloga i podzieliła się swoim historiami… i dostaliśmy już pierwszy artykuł :) Już niedługo publikacja!

Bez tej osoby byśmy nie istnieli! 

Niektórzy z Was pewnie domyślają się, o kogo chodzi, ale nie wszyscy znają odpowiedź. Na temat tej postaci powstało wiele spektakularnych teorii i domysłów, które zebraliśmy w całość. Postanowiliśmy się z nimi podzielić, bo niektóre z nich są szalenie interesujące!

Jedna Pani napisała kiedyś, że to Krzysztof Krawczyk i choć fryzura i wąs się zgadzały, to co wspólnego słynny artysta miałby z Kartami Grabowskiego? W jednej z piosenek śpiewa o „zgranej talii kart”, ale czy były to Karty Grabowskiego? Może tak, może nie. Chociaż gdyby to były nasze Karty to piosenka „Chciałem być marynarzem” brzmiałaby zgoła inaczej np. tak: „Chciałem być matematykiem…” 

I tutaj kolejny Krawczyk, tym razem Karol – postać z serialu „Miodowe lata”. W tym przypadku nie ma wąsa, bujnej czupryny, ale jest za to błękitna koszula. Niestety - znowu pudło!

Jest wąs, są włosy, to najważniejsze! I nawet jest piosenka, w której dużo się liczy. Musimy jednak rozczarować wszystkich fanów artysty. Choć piosenka „Trójkąty i kwadraty” mogłaby wskazywać na pewne zamiłowanie do geometrii, to poza tym niestety Dawid Podsiadło nie ma nic wspólnego z matematyką, a szkoda, bo z przyjemnością byśmy z Panem Dawidem w karty pograli. 

Tak! Jesteśmy już bardzo blisko rozwikłania zagadki! To Andrzej Grabowski i tutaj nasuwa się zapewne skojarzenie z polskim aktorem wcale niekiepskim, ale znów musimy rozczarować, bo to tylko zbieżność imion i nazwisk. 

I jesteśmy w domu! Przedstawiamy Wam postać Andrzeja Grabowskiego ze Szczecinka – trenera lekkiej atletyki i nauczyciela matematyki. Dzieciaki uwielbiały jego zajęcia, bo miał doskonałe podejście. Łączył matematykę ze sportem, a praca nauczyciela zainspirowała go do stworzenia Kart Grabowskiego Tabliczka mnożenia. 

I to był strzał w 10! Organizował Mistrzostwa Polski w Tabliczce mnożenia, stworzył Światowy Dzień Tabliczki Mnożenia i kolejne Karty: Dodawanie i odejmowanie i wspólnie z córką - Justyną Grabowską-Dybek - Gry logicznie. 

Pana Andrzeja nie ma już z nami, ale są jego dzieci: Justyna i Mateusz, którzy rozwijają rodzinną firmę i do kolekcji Kart Grabowskiego dołożyli jeszcze Karty Ułamki. Z Kart korzystają już kolejne pokolenia i trzeba przyznać, że te gry w ogóle się nie starzeją!

To właśnie rysunkowa postać Andrzeja Grabowskiego przewija się u nas wszędzie. Można powiedzieć, że dzieciaki grają z twórcą gry, bo rysunkowy Andrzej ma zawsze dla nich mnóstwo wskazówek i dobrych rad. 

Zagdaka więc rozwikłana! A nam nie pozostaje nic innego jak wspominać Pana Andrzeja i… czekać na nową płytę Dawida Podsiadło. Może tym razem będzie coś o kartach

Kim jest ten Pan?

A&W – o czym wie niewiele osób – to pierwsza sieć fast foodów oparta na franczyzie. Istnieje już od ponad 100 lat i od samego początku rozwijała się bardzo prężnie, stanowiąc wzór dla innych sieci barów szybkiej obsługi. Podczas gdy A&W otworzyło już ponad tysiąc restauracji na początku lat 60-tych, McDonald dopiero rozwijał swoje skrzydła. Lata 70-te okazały się jednak trudnym okresem dla A&W. Rosnąca konkurencja, problemy z niefektywnym modelem franczyzy spowodowały, że rozwój firmy gwałtownie przyhamował. Na początku lat 80-tych firma była już w zupełnie innym miejscu. McDonald wysunął się na prowadzenie, królując tym samym na rynku fast foodów, a jego flagowy burger Quarter Pounder (ćwierćfunciak) przynosił milionowe zyski.

Sieć A&W szukała więc sposób, aby odzyskać przewagę na rynku. I wpadli na odważny pomysł. Postanowili wypuścić na rynek nowego burgera – Third Pound Burger, który miał zdetronizować ćwierćfunciaka McDonalda. Pomysł był prosty: burger w tej samej cenie, ale większy (miał ⅓ funta mięsa), w porównaniu do burgera McDonalda, który miał ¼ funta mięsa.

A&W przeprowadziła testy smaku, które tylko utwierdziły ich w tym, że nowy burger odniesie spektakularny sukces. Zaplanowano więc ogromną kampanię reklamową w telewizji i radiu, która swoim zasięgiem obejmowała całe Stany Zjednoczone. To musiało się udać!

A jednak… nie udało się. Kampania okazała się totalną porażką. Nikt (prawie) nie chciał kupować nowego burgera.

A&W zatrudniła agencję, która miała się tego dowiedzieć. Okazało się że ponad połowa osób, które wzięły udział w badaniu fokusowym stwierdziła, że cena jest za wysoka. Czuli się oszukani. Przecież w McDonald dostaną WIĘKSZEGO burgera w tej samej cenie, bo przecież ¼ funta mięsa to więcej niż ⅓ (bo 4 to więcej niż 3)!

I choć wydaje się to nieprawdopodobne, wszystko wskazuje na to, że historia jest prawdziwa. Możecie o niej przeczytać w autobiografii Alfred Taubmanna, ówczesnego właściciela A&W.

Historia powtórnie ożyła w 2021 roku za sprawą nowej, pełnej humoru kampanii reklamowej, w której dowiadujemy się, że A&W – po 40 latach intensywnej pracy najlepszych matematyków i marketingowców – w końcu znalazła sposób, jak wytłumaczyć Amerykanom, że ⅓, to jednak więcej niż ¼! Okazuje się, że wystarczy zmienić nazwę ⅓ lb. burger na ³⁄₉ lb. burger. I wszystko staje się jasne (w końcu 9 jest większe od 3) 😉

Aby wszystko było jasne, najpierw pokażemy, że ⅓ jest większa od ¼. Nam najłatwiej będzie pokazać to na 

No dobrze, ale czy ⅓ funta mięsa to dużo więcej niż ¼?

Sprawdźmy to! Obliczmy najpierw, jaka jest różnica w wadze: 

⅓ - ¼ = ⁴⁄₁₂ - ³⁄₁₂ = ¹⁄₁₂

A więc to tylko ¹⁄₁₂ funta więcej. 

Spróbujemy więc inaczej. Dowiedzmy się, o ile procent ⅓ jest większa od ¼:

Warto znać matematykę i wiedzieć, w jaki sposób z niej korzystać w życiu codziennym. I kto wie, być może, gdyby Amerykanie lepiej znali się na ułamkach, to dzisiaj zamiast loga McDonald, widzielibyśmy na polskich ulicach logo A&W?

https://awrestaurants.com/blog/aw-third-pound-burger-fractions

http://thresholdresistance.com/2015/04/16/
mcdonalds-new-third-pounder-may-not-add-up/

https://www.qsrweb.com/articles/aw-plays-up-
1980s-marketing-snafu-with-39-pound-burger/

https://www.nytimes.com/2014/07/27/
magazine/why-do-americans-stink-at-math.html

https://www.cbc.ca/radio/
undertheinfluence/how-failing-at-fractions-saved-the-quarter-pounder-1.5979468

Burgery i matematyka, czyli o tym, dlaczego pewna sieć fastfoodów poniosła porażkę

Gale konkursowe to specyficzne wydarzenia, które rządzą się swoimi prawami. Jak na Oscarach, wszyscy nominowani najlepiej, aby mieli przygotowane mowy z podziękowaniami, bo nie wiadomo kto zwycięży. Tak właśnie czuliśmy się na gali konkursu „Promotor Przedsiębiorczości Rodzinnej”.

W konkursie wzięliśmy udział w kategorii „System Promocji Rodzinnego Charakteru Własnej Firmy”. Ta kategoria wydała się wręcz skrojona pod naszą firmę. Spełnialiśmy wszystkie warunki, więc z nadzieją od razu wysłaliśmy nasze zgłoszenie. Po pewnym czasie dostaliśmy maila z zaproszeniem na uroczystą galę.

Wiedzieliśmy, że jesteśmy nominowani i wiedzieliśmy też, że w razie gdybyśmy wygrali, wypadałoby powiedzieć kilka mądrych zdań. Jako że woleliśmy być przygotowani na tę jakże miłą ewentualność, całą drogę do Wrocławia, pisałam przemówienie, którego ostatecznie nigdy nie wygłosiłam, bo…

Nie wygraliśmy! No cóż, szkoda, ale w przeciwieństwie do Oscarów w naszym konkursie były wyróżnienia. I Karty Grabowskiego zostały wyróżnione! Co samo w sobie jest już supernagrodą i dużym docenieniem. Tyle tylko, że nie mogłam wygłosić starannie pisanego przemówienia. Ale spokojnie nic się nie zmarnuję. Od czego mamy bloga?

Słuchajcie, nie uwierzycie! Pisałam to przez prawie 4 h:

„Prowadzenie firmy rodzinnej to ogromne wyzwanie, bo trzeba pogodzić kwestie zawodowe oraz rodzinne. Ale przede wszystkim jest to dla nas źródło ogromnej satysfakcji, bo możemy kontynuować to co zaczął nasz tata i myślę, że dzięki temu mamy tak ogromną motywację, by działać i pokazywać, że matematyką można się bawić, co jest niezwykle ważne szczególnie w dzisiejszych czasach.

Tak trudno było mi zawrzeć w tych krótkich słowach, wszystko to, co miałam w swojej głowie.

Dla tych, co nie wiedzą, Karty Grabowskiego to firma rodzinna. Stworzył ją mój Tata, a obecnie wraz z bratem — Mateuszem Grabowskim, prowadzimy ją wspólnie. Tak naprawdę to kawał naszego życia, które przeleciało mi przed oczami, gdy starałam się pisać przemówienie do konkursu, którego ostatecznie nie wygraliśmy. Czy uważam, że był to stracony czas?

Nie, bo to skłoniło mnie do refleksji nad naszą firmą, rodziną, pracą, jaką wykonaliśmy, o tym jak wciąż się rozwijamy, o naszych sukcesach i dalszych ambicjach.

Prowadzenie firmy rodzinnej to nie są rurki z kremem

Prowadzenie firmy jest wymagające, co dopiero prowadzenie firmy rodzinnej, ale jest zdecydowanie łatwiej, gdy masz kogoś obok siebie. Mamy z bratem naprawdę fajną relację i to czyni naszą pracę bardzo wyjątkową. Możemy na siebie liczyć, napędzać do działania, dawać sobie energię i przede wszystkim kontynuować dzieło naszego Taty i pokazywać, że matematyka to świetna zabawa.

Zaraz po zakończeniu gali nagrałam nawet rolkę na ten temat :)

Nie potrzebujemy Oscara, żeby Wam podziękować. Zatem tak jak w prawdziwych przemówieniach bywa: Dziękujemy wszystkim! Za to, że jesteście, wspieracie nas, gracie w Karty i przy tym dobrze się bawicie i szerzycie misję naszej firmy, którą jest nauka matematyki przez zabawę. Nie byłoby tego wszystkiego bez Was! Dziękujemy!

Karty Grabowskiego na gali Oscarów

Skup się na jednym – dzisiaj robię wyjątek

Od lat w prowadzeniu firmy kieruję się jedną zasadą – skup się na jednym. Chodzi mi tutaj konkretnie o firmę Karty Grabowskiego. Nigdy nie angażowałem się w dodatkowe projekty, które nie byłyby w 100% powiązane z rozwojem firmy. Wciąż mam w sobie ogromną chęć do rozwoju Kart Grabowskiego, ale jestem gotowy na więcej. Stąd pomysł na kanał Youtube „Karty na stół” oraz podcast o takim samym tytule.

Nazwa może sugerować, że o Kartach Grabowskiego, ale to tylko punkt zaczepienia. Przez te wszystkie lata prowadzenia firmy zdobyłem cenne biznesowe doświadczenie. Razem z siostrą zbudowaliśmy zespół wspaniałych ludzi, dzięki którym cały czas rozwijamy firmę. Wiem, że nasz rozwój nie jest dziełem przypadku (choć element szczęścia zawsze jest ważny w biznesie), tylko określonych działań, mojego podejścia do prowadzenia biznesu i zbudowanego zespołu.


O tym właśnie będzie mój kanał i podcast. O prowadzeniu biznesu, ale też przede wszystkim – jak efektywnie połączyć biznes i życie prywatne, żeby spełniać się w tych obu obszarach. Sam jestem przykładem tego, że rozwijając firmę, nie trzeba zaniedbywać rodziny. Że można rozwijać firmę, niekoniecznie harując od rana do wieczora, mając dużo czasu dla siebie i dla rodziny.

Zależy mi na tym, aby na rynku było jak najwięcej firm, których właściciele będą czerpali z nich ogromną radość. Takie firmy mogą zmienić świat na lepszy. Ja chcę żyć w lepszym świecie. I to właśnie często od małych firm w gospodarce wiele zależy. I to właśnie małe firmy powinny mieć zdrowe struktury, powinny jak najlepiej zarządzać swoimi finansami. Dlatego chcę dzielić się praktyczną biznesową i życiową wiedzą, która będzie przydatna dla każdego, kto prowadzi biznes, albo dopiero o tym myśli.

W życiu kieruję się zasadą, żeby wykładać karty na stół. Wtedy po prostu lepiej się żyje.

Będę się przed Wami otwierał, dzielił się własnymi doświadczeniami, przemyśleniami i emocjami. Uważam, że życie jest zbyt krótkie, żeby nie mówić otwarcie o swoich emocjach i doświadczeniach. Emocje budzą emocje u innych. Najlepiej, jeśli będą to emocje, które będą nas kierowały w stronę lepszego życia prywatnego i zawodowego. Tego Wam z całego serca życzę i mam nadzieję, że w jakimś stopniu będę dla Was inspiracją.

#firma

Artykuły oznaczone: #firma