Dwie rzeki
Wracałam z moją 3-letnią córką samochodem z przedszkola, przejeżdżając – jak zwykle – przez most. Ta krótka podróż, dobrze jej znaną trasą, stała się niespodziewanie okazją do ciekawego odkrycia. Nie tylko dla niej, ale i dla mnie...
Tag
#psychologia
Jak nie odkładać zadań na potem? Technika pomodoro
Przez cały okres mojej edukacji bardzo często zdarzało mi się odkładać naukę do sprawdzianu czy egzaminu na ostatnią chwilę. A gdy dostawałam dobrą ocenę, ten nawyk niestety się wzmacniał. I dopiero gdy zaczęłam pracować, pojawiło się pierwsze dziecko, więcej obowiązków, a czasu coraz mniej – okazało się, że ten nawyk odkładania zadań na później bardzo mi utrudnia życie.
Czy gra karciana może być dla dziecka bardziej atrakcyjna niż komputer?
Jako rodzice, opiekunowie czy nauczyciele zapewne nieraz zastanawiamy się, jak nadążyć za zmieniającym się światem. W końcu chcemy być na bieżąco z zainteresowaniami dzieci, by chociaż przez chwilę nawiązać z nimi nić porozumienia. To pozwala budować relację będącą bezcenną wartością. Dla współczesnej młodzieży komputer to nieodłączna część rzeczywistości. Czy gry karciane to już przeżytek? A może mają jednak w sobie tę ukrytą magię, która nawet teraz jest w stanie oczarować młode pokolenie? Czy możliwe jest odkrycie wraz z dzieckiem zupełnie nowego oblicza tej rozrywki, dodatkowo łącząc przyjemne, z pożyteczną nauką matematyki?
Co mam dziś napisać?
Zadzwonił do mnie ostatnio znajomy i poprosił, żebym coś napisał. Nie miałem ochoty nic pisać… co mam napisać? Mam tyle pracy, że nie mam czasu pisać… Po chwili refleksji przypomniał mi się stary dowcip, kiedy to kierownik budowy upomina swojego pracownika, ponieważ nie zostało wykonane to, co powinno już być dawno zrobione. Bardzo zakłopotany pracownik odpowiada wówczas szefowi : „Szefie my tak szybko biegamy z tymi taczkami, że nie nadążamy ich załadować”. Pomyślałem: czas się zatrzymać i spojrzeć na wszystko nieco z boku.
Karty Grabowskiego u dzieci z autyzmem
W pierwszym artykule przybliżyłam pojęcie autyzmu. Wiedząc już, czym on jest, jak się objawia, oraz na jakie trudności w zabawie możemy natrafić, jednocześnie szukając odpowiedniego rozwiązania. I tym niewątpliwie jest nauka przez zabawę z wykorzystaniem Kart Grabowskiego.
Nauka przez zabawę w autyzmie?
Nazywam się Kinga Kania. Jestem nauczycielem edukacji wczesnoszkolnej i przedszkolnej oraz terapeutą. Pracuję z dziećmi ze spektrum autyzmu oraz zespołem Aspergera od blisko 6 lat. W czasie zajęć bardzo często stosuję naukę przez zabawę. Jestem zwolennikiem takiego nauczania. A dlaczego? Opowiem o tym w niniejszym artykule.
„W obawie, by śmierć nie wydarła dziecka, wydzieramy dziecko życiu; nie chcąc, by umarło, nie pozwalamy żyć" (Janusz Korczak)
Wiele osób uważa, że gry na współzawodnictwo niepotrzebnie wzbudzają u dzieci wiele emocji (np. agresję). Przywołują też sytuacje, kiedy to gra staje się przestrzenią, w której w mniej lub bardziej jawny sposób pojawia się przemoc psychiczna, prowadząca nawet do izolacji osób przegranych.
„A co to takiego jest Nauka?" Czyli rzecz o tym, jak „bezpiecznie niebezpiecznym” powinna być nauka dzieci…
Nauka to proces zdobywania wiedzy, dzięki której możemy opisać i nazwać rzeczywistość. Jednak wymaga to pewnego wysiłku i zależy od różnych okoliczności. Zatem jak to z tą edukacją jest, co ma na nią wpływ?
„Ludzie myślcie, to nie boli”, czyli rzecz na temat myślenia
Kilkadziesiąt lat temu, w pewnym mieście zobaczyłem napis na murze: „Ludzie myślcie, to nie boli”. Ujął mnie on swą treścią, jednak byłem wtedy małym chłopcem i bardzo szybko okazało się, że w świecie jest zupełnie inaczej.