Można powiedzieć, że prawie całe swoje życia gra w karty :) Współtwórca marki założonej w latach 90 przez swojego ojca, Andrzeja Grabowskiego. Wychował się na Kartach Grabowskiego. Dzisiaj zarządza firmą i odpowiada za generowanie nowych pomysłów i nakreślania dalszych kierunków działania. Uwielbia pracę z ludźmi. Twórca kanału na Youtubie i podcastu na Spotify 

. W programie Karty Na Stół opowiada o tym, jak z sukcesem rozwijać własną firmę i mieć przy tym dużo czasu dla rodziny.

Mateusz Grabowski

Wszystko zaczęło się od małego spaceru.

Było piękne wiosenne popołudnie. Ninka (lat 6) na rowerze i Emilek (lat 4) też na rowerze, tylko że z kijkiem. A ja oczywiście jako asekuracja i trzymak kijka.

Patrzę na synka i widzę, że chyba czuje dyskomfort, jadąc na tym rowerze. Że rower jest trochę za duży. Bo już jakiś czas jeździmy z tym kijkiem, a on wciąż nie może złapać większej swobody i samodzielności.

Po dwóch godzinach (po drodze zaliczyliśmy też plac zabaw) zbliżamy się do domu. Na progu wita nas moja żona, która od razu mówi: „Emilek, a może byś spróbował pojeździć bez kijka?”

Ja: „Spróbujmy. Będę cię asekurował”.

Pomogłem Emilkowi wystartować i ruszył.

Wszystko zrobił sam, bez mojego trzymania. Biegłem najpierw za nim, a potem obok.

Gdy byłem koło niego, krzyknąłem: „Zobacz, Emilek, ja już nawet nie biegnę za tobą, tylko z tobą!”.

Zatrzymał się. Spojrzałem na niego i zobaczyłem w jego oczach ogromną radość zmieszaną z satysfakcją. To był przepiękny widok.

Mimo długiego już pobytu na dworzu, Emilek chciał jeszcze jeździć. Spędził na rowerze kolejną godzinę. Już nawet nie biegłem obok niego. Pozwoliłem mu odjechać na trochę większą odległość i przyglądałem mu się z daleka (oczywiście wszystko blisko naszego domu). W tym czasie syn nauczył się także samodzielnie ruszać z miejsca.

Zszedł z roweru dopiero, gdy już opadł z sił. Miał mnóstwo zadrapań na nogach. Ocierał je sobie pedałami, gdy chciał ruszyć. Zdarzały mu się także upadki. Jednak po każdej wywrotce wstawał i jechał dalej.

Wychowując dzieci, czasami warto zrezygnować z kijka.

Warto dać dziecku poczucie odpowiedzialności za siebie.

To w takim momentach nasza pociecha może urosnąć o kilka metrów.

Dzieci mają w sobie więcej możliwości, niż mogłoby się wydawać. Naszą rolą – jako rodziców – jest pokazanie tych możliwości i zapewnienie okazji do ich rozwinięcia.

Pozwólmy dzieciom uwolnić ich potencjał!

Rowery na lekcji – bez żartów proszę!

Nauczyciel w szkole China Middle School ze Stanów Zjednoczonych wpadł na niespotykany pomysł. Wyszedł do dyrekcji z propozycją zakupu rowerów stacjonarnych na lekcje matematyki. Początkowo dyrekcja myślała, że żartuje, ale w końcu dała się przekonać i rowery zakupiła.

„Utrzymywanie koncentracji dzieci przez półtorej godziny nie zawsze jest łatwe” – mówi pan Lambert, nauczyciel i inicjator rowerowego pomysłu.

„Chodzi tutaj przede wszystkim o sposób na rozładowanie energii i nerwów. Kiedy dzieci wydają się zmęczone, mówię im – wskakujcie na rower – i szybko wracają z nową energią” – dodaje.

Każdy z uczniów spędza na rowerze kilka minut w trakcie jednej lekcji. Na blacie roweru można swobodnie położyć kartkę i rozwiązywać zadania. Każdy pedałuje swoim tempem. A nauczycielom z innych klas pomysł się spodobał i sami przyznają, że poproszą dyrekcję o dofinansowaniu zakupu rowerów.

Idea łączenia matematyki z ruchem i sportem jest nam bardzo bliska. Dlatego pomysł pana Lamberta bardzo nam się spodobał i chcieliśmy się nim z Wami podzielić. Wierzymy, że każda wzmianka o ciekawych pomysłach może być inspiracją dla innych i wygenerować kolejne.

Jesteście ciekawi jak może wyglądać lekcja łącząca ruch i Karty Grabowskiego? Koniecznie przeczytajcie reportaż z niezwykłej lekcji matematyki:

https://www.juniorowo.pl/karty-grabowskiego-reportaz-z-niezwyklej-lekcji-matematyki/

Video z rowerowej lekcji można zobaczyć pod adresem:

https://www.centralmaine.com/2015/09/09/china-middle-school-students-pedal-ahead-in-class/#

Rower na lekcji…?!

Mateusz Fabijanowski

Jestem nauczycielką – polonistką, tutorem, uwielbiam rozwijać się i poszukiwać nowych dróg. Kocham podróże, książki, teatr, słoneczną Italię, deszczową Anglię, niezwykłą Francję, jak również górskie horyzonty. Chętnie czytam, słucham, rozmawiam, podziwiam i poznaję to, co nowe, a przede wszystkim lubię uczyć.

A uczenie dla mnie - to konfrontacja z marzeniami, sposobem patrzenia na świat. Dla mnie najważniejszym zadaniem w szkole jest sprawić, by młody człowiek poszedł w świat szczęśliwy, z przekonaniem o własnej wartości, by odnalazł pasję życia, poznawania i ciągłego zdobywania wiedzy. Co mi w tym pomaga? Od ponad trzech lat jestem tutorem rozwojowym, naukowym i kariery. W swojej praktyce pomagam otwierać nowe możliwości, a także wspieram, by dążyć z miejsca, w którym ktoś jest, do miejsca, do którego chce podopieczny dotrzeć, po to, by spełnił swoje marzenia. Prywatnie jestem szczęśliwą żoną i mamą dwóch synów.

Sylwia Janura-Stanikowska

Kiedy w latach 30-tych XX wieku Kazimierz Nowak wyruszył w podróż po Afryce rowerem, musiał zdawać sobie sprawę, iż jest to nie tylko niezwykła przygoda, ale również tysiące kilometrów (dokładnie ok. 40 tys.) różnorodnych dróg, szlaków, miejsc, o których wiedział tylko z map. Na jego cześć w 2009 r. została zorganizowana wyprawa rowerowa podobna do tej, którą przemierzył Kazimierz Nowak. Podzielono ją na 24 etapy. Każdy etap trwał miesiąc i był pokonywany przez różne osoby. Nie byłoby to możliwe bez obliczeń kilometrów, znajomości map, oszacowania czasowego.

Chyba każdy z nas, podróżując rowerem (chociażby drogami osiedlowymi), stara się mieć cel swojego przemieszczania się. Kiedy szykujemy się na wycieczkę rowerową, to przygotowujemy sobie trasę. W trakcie dłuższej podróży otwieramy mapę, wyznaczamy dystans, jaki chcemy pokonać, zakładamy czas, w jakim chcemy podróż ukończyć. To świetny moment, aby przybliżyć kolejną matematyczną wiedzę: jednostkę czasu, prędkości i długości.

W życiu codziennym często spotykamy się z sytuacjami wymagającymi od nas umiejętności zamiany jednostek długości, masy, czasu.

Przypomnijmy teraz podstawowe zależności między różnymi jednostkami.

Zamiany na jednostki – świetne ćwiczenie

Warto z dzieckiem odkrywać te pojęcia: zamiany na jednostki. To właśnie doświadczenie podróży rowerem, może być poznawczym elementem tej wyprawy. Co więcej, jeśli dziecko nauczy się, iż godzinę można podzielić na cztery równe części (kwadranse), to możemy spróbować pokazać mu zapis ułamkowy (czyli jakaś część całości). Nasz maluch, po 30 minutach przejażdżki, na pytanie, ile części godziny przejechaliśmy, może odpowiedzieć, że 2 z 4 kwadransów (2/4), czyli połowę.

Ciekawym przykładem ułamków istniejących w naszym świecie, są obliczenia związane z długością przejechanej trasy. Zacznijmy od pojęć: 1 kilometr można zamienić na inną jednostkę miary: metr (czyli 1 km = 1000 m). Podobnie jak było w historii związanej z godziną, tak i kilometr można podzielić na 4 równe części (ważna uwaga: tutaj będą ćwiartki, a nie kwadranse).

250 metrów za nami, czas na postój, na którym obliczamy z dzieckiem, jaką część kilometra udało nam się pokonać. Oczywiście, odpowiedź będzie, że to (dopiero😊) ćwierć kilometra. Tak jak w przypadku jednostki czasu, chwytamy za patyk i piszemy na ziemi zapis ułamkowy: ¼. No to pędzimy dalej…

Czas na kolejny postój, tym razem warto wybrać charakterystyczne miejsce: skrzyżowanie, pomnik. Teraz musimy sprawdzić (najlepiej wspólnie z dzieckiem) mapę. Świetną zabawą z maluchem będzie odnajdywanie tego miejsca na mapie. Gdy uda się ustalić na mapie nasz punkt odpoczynku, tłumaczymy dziecku, że miejsce na mapie i miejsce, przy którym stoimy, to dokładnie ta sama rzeczywistość, tylko, że zostało zmniejszona, czyli przedstawiona w skali 1:2500.

Odległość na mapie, odległość w terenie.

Pewnie pojawi się pytanie, czym jest skala. Nic prostszego, to narysowany teren pomniejszony o 2500 razy, dzięki temu mapa może mieć rozmiar kartki A4 i łatwo ją spakować do plecaka, gdyż jest poręczna i wygodna. Gdyby była w skali np. 1:10, to mogłaby zajmować nawet i ścianę pobliskiego bloku. A może by tak policzyć odległość pomiędzy poszczególnymi punktami? Oj warto, gdyż jest to niezwykle proste zadanie. Przyda się nam linijka, dzięki której zmierzymy odległość między punktami (w linii prostej), następnie przypominamy z dzieckiem mnożenie i …wykonujemy działanie: mnożymy przez rozmiar skali np. 5cm * 2500. Otrzymany wynik jest podany w centymetrach, zatem, jeśli zajdzie taka potrzeba, to możemy go wymienić na inną dowolną jednostkę miary (aaa….to chyba już jest znane?).

Rower – pojazd w każdym czasie i w każdej przestrzeni

Kazimierz Nowak zmierzył się z mapą, czasem, kilometrami Afryki. Rower dał mu poczucie wolności, niezależności. To właśnie ten wspaniały wynalazek pozwolił mu zobaczyć to, co na początku XX wieku było tylko w sferze marzeń, na mapach, czy w starych albumach. Warto znać strukturę roweru, możliwości odkrywania matematyki właśnie dzięki temu wynalazkowi. Może to on zaprowadzi Was w niezwykle inspirujące przestrzenie świata? Świat się zmienił od czasu Kazimierza Nowaka, ale wielu ludzi nadal wybiera rower jako wyjątkowy i niepowtarzalny pojazd, mimo iż dla niektórych to tylko dwa kółka, no może jeszcze kilka trójkątów.

A na koniec kilka propozycji związanych z powyższym tematem. Wierzymy, że mając na uwadze informacje, które w tym artykule się pojawiły, bez problemu poradzicie sobie z tymi zadaniami.

1. Czy wiesz, ile to jest ¾ kilometra w centymetrach?

2. A może umiesz już określić odległość między punktem A i B. Skala mapy wynosi 1:15000, odległość między nimi to 2 centymetry. Wynik podajcie w metrach, napiszcie, ile to ćwiartek i zapiszcie w postaci ułamka zwykłego.

3. A zanim ruszycie na Waszych rowerach to sprawdźcie i policzcie wielkość Waszych kół (czyli średnicę) w milimetrach (możecie użyć do tego kalkulatora).

Przeczytaj Rowerowa matematyka część 1

Rowerowa matematyka część 2

Każdy przedmiot: dom, samochód, most, laptop, komórka – zanim powstały – potrzebowały dokładnych obliczeń, działań, które pozwoliłyby człowiekowi w sposób funkcjonalny korzystać z owych dobrodziejstw. Jednym z takich wspaniałych wynalazków dającym radość (chyba) każdemu: od malucha do starszaka – jest rower.

Są takie kraje na świecie, w których rowerzysta nie tylko nie musi się czuć jak intruz, ale nawet może się poczuć jak król. Na szczęście ich lista wcale nie kończy się na Holandii i zawiera państwa, których o tak silną sympatię do cyklistów być może wcale byście nie podejrzewali: Niemcy, Dania, Kolumbia, Norwegia….

Ile matematyki w rowerze, a roweru w matematyce?

Ale czy zdajecie sobie sprawę, że rower to nie tylko pojazd dwukołowy? To, ile wiedzy matematycznej znajduje się w tym i wokół tego sprzętu, jest wprost niewiarygodne. I nie chodzi tylko o figury geometryczne – koła (owszem, są najważniejsze), ale o inne elementy, które składają się na ten fenomenalny wynalazek. Jesteście ciekawi, co matematycznego mamy na myśli? Zatem, zapraszamy na rowerowe odkrycia.

Zaczniemy od rysunku technicznego roweru:

Pierwszymi matematycznymi elementami (chyba każdy o tym wie😊), na które zwracamy uwagę na powyższym rysunku to: dwa trójkąty i dwa koła (tu mała ciekawostka, iż istnieją ramy, które nie są zbudowane z trójkątów np. tzw. „damki”).

Geometria roweru to niewątpliwie druga matematyczna zagwozdka. Ale to właśnie dzięki niej możemy dopasować rower i jego właściwości umożliwiające jeżdżenie.

Jeśli myślicie, że tylko tyle, to tu Was zaskoczymy. Długości poszczególnych elementów roweru możemy podawać w milimetrach, a te (oczywiście w zależności od potrzeby i naszej ciekawości), można zamienić na centymetry, a rozmiary kół warto podawać w calach (warto spojrzeć, jak to się robi). Jak już zdążyliśmy zauważyć jednym z działów matematyki to dział geometrii. I tu nas rower nie zawiódł. Otóż, posiada on dwa kąty: kąt główki ramy oraz kąt rury podsiodłowej. Za co one odpowiadają? Pierwszy z nich odpowiedzialny jest za skrętność roweru, drugi natomiast, odpowiada za pozycję względem korby, czyli pozycję podczas pedałowania w pozycji siedzącej. To tyle i aż tyle z geometrii. Jedziemy dalej….

…..Trochę nam to zajmie, więc czekajcie na część drugą tej opowieści….

Przeczytaj Rowerowa matematyka część 2

#rower

Artykuły oznaczone: #rower

Pozwólmy dzieciom uwolnić ich potencjał!

Rower na lekcji…?!

Rowerowa matematyka część 2

Rowerowa matematyka część 1

Idź do