Autyzm. Życie w innym wydaniu

W przeszłości bardzo żałowałam siebie. Porównywałam nasze życie z życiem innych rodzin. Raniłam się własnymi przemyśleniami. Żałowałam życia, które sobie wymarzyłam. Rozpaczałam nad własnym losem. Doświadczenie traumatycznej sytuacji, jaką niewątpliwie jest diagnoza dziecka, powoduje traumę.

Trauma to cierpienie

Rodzice dziecka w spektrum cierpią.

Nikt nie jest gotowy usłyszeć, że jego dziecko rozwija się w odmienny sposób.

Do tego nie da się przygotować.

Trauma tworzy zniekształcony obraz świata.

Utrudnia relacje między ludźmi.

Odcina od znajomych.

Bardzo często związki się rozpadają. Ciągłe odczuwanie żalu i smutku sprawia, że otacza nas zła energia.

Z punktu widzenia teorii poliwagalnej, trauma przyczynia się do rozregulowania organizmu na poziomie somatycznym. Rodzice dzieci w spektrum dobrze znają kołatanie w klatce piersiowej czy ucisk w obrębie brzucha.

Mimo tego, jak bardzo trauma potrafi być bolesna, potrzebne jest jej zaistnienie. Podświadomość i psychika człowieka są tak zbudowane, że poczucie straty musi być w jakiś sposób zaspokojone. Najistotniejsze, aby okres, który przeżywamy – nie przysłonił sensu życia.

W oczach moich moje dziecko zobaczysz

Stan emocjonalny rodziców bezpośrednio wpływa na funkcjonowanie dziecka, które jest lustrzanym odbiciem wewnętrznych rozterek jego rodziców.

W domu pełnym bólu, żalu i cierpienia nie ma możliwości na dobre funkcjonowanie osoby w spektrum. Nie ma miejsca na rozwój.

Jakość życia człowieka jest uwarunkowana jego psychiką.

Lustro przyciąga lustro. Jeśli emanujesz brakiem, zasilasz i przyciągasz brak.

Droga do sukcesu rozpoczyna się w momencie zmiany nastawienia do problemu, modyfikacji własnych myśli.

Jak tego dokonałam? Co zrobiłam, że moje życie znów nabrało barw...?

Zapraszam do przeczytania kolejnego artykułu.