Można powiedzieć, że prawie całe swoje życia gra w karty :) Współtwórca marki założonej w latach 90 przez swojego ojca, Andrzeja Grabowskiego. Wychował się na Kartach Grabowskiego. Dzisiaj zarządza firmą i odpowiada za generowanie nowych pomysłów i nakreślania dalszych kierunków działania. Uwielbia pracę z ludźmi. Twórca kanału na Youtubie i podcastu na Spotify 

. W programie Karty Na Stół opowiada o tym, jak z sukcesem rozwijać własną firmę i mieć przy tym dużo czasu dla rodziny.

Mateusz Grabowski

Historia powstania Kart Grabowskiego nie była usłana różami. Andrzej Grabowski musiał pokonać wiele przeszkód, by jego nowatorski pomysł mógł ujrzeć światło dzienne. W latach 90., gdy narodziła się idea kart, innowacje w edukacji nie były tak powszechne jak dzisiaj. Wprowadzenie nowoczesnych metod nauczania wymagało ogromnej determinacji i uporu. Co więcej – nie można było tak łatwo znaleźć osób, które oceniłyby fachowym okiem, czy pomysł Taty był dobry, czy nie.

Jednym z najbliższych obserwatorów początków Kart Grabowskiego był Jacek Kasprzyk, kolega Taty ze szkolnego korytarza. Pan Jacek niedawno wysłał do mnie e-mail i podzielił się swoimi wspomnieniami, które doskonale oddają ducha tamtych czasów i wyzwania, z jakimi musiał się zmierzyć twórca Kart Grabowskiego.

„Jako matematyk Andrzej był specyficzny. Nawet na zastępstwach w młodszych klasach dzieci cieszyły się na jego widok. Uwielbiały jego matematyczne zabawy, wiedział, jak do nich trafiać. Ze starszymi rocznikami eksperymentował, nie wszyscy nauczyciele wiedzieli, co się dzieje i jak to się dzieje, ale tam gdzie uczył, matematyka stawała się… zrozumiała!

A karty? Myślę, że tylko jemu mogło się to udać. To były inne czasy… dzisiaj innowacje są codziennością, ale w latach 90.? Może trudno w to uwierzyć, ale chwilami Andrzej toczył prawdziwą walkę. Pewnie bez uporu sportowca, absolutnej determinacji, by karty stały się profesjonalną pomocą dydaktyczną, nie odniósłby kolejnego sukcesu. Kiedy była okazja zamienić kilka słów, widziałem w jego oczach zmęczenie. Ja nie potrafiłem wtedy zrozumieć skąd te trudności, jemu nie bardzo chciało się mi tego tłumaczyć. Liczył na entuzjazm i wsparcie, a zderzał się ze ścianą cudzych interesów. Nie pytałem, na jakie kompromisy musiał się zgodzić, ale wygrał ten bieg. Sportowa zaciętość i charakter zrobiły swoje. Pamiętam, jak pewnego dnia podszedł do mnie, by pokazać pierwszą talię gotowych kart. Wyglądały perfekcyjnie. – Udało się – oznajmił z dumą. I poszedł, do dzieciaków na lekcje”.

Kiedy Tata tworzył karty, miałem zaledwie kilka lat. Niewiele z tego rozumiałem. A już na pewno nie zdawałem sobie sprawy z tego, jak trudno miał Tata na początku. Pamiętałem w późniejszych latach, że rzeczywiście regularnie zderzał się ze ścianą niedowierzania ze strony innych. Oczywiście z biegiem lat coraz więcej osób go doceniało, ale Tata musiał się przy tym wykazać ogromną determinacją.

Przyznam, że czytając wiadomość od pana Jacka, jeszcze bardziej doceniłem to, co zrobił Tata. Wróciłem myślami do tych początków. Wyobrażałem sobie, jak się wtedy Tata czuł.

Natomiast wiem jedno – postawił wtedy wszystko na jedną kartę. A właściwie na Karty, dzisiaj znane jako Karty Grabowskiego. A ja z dumą – razem z moją siostrą – kontynuujemy dzieło naszego Taty!

Jak stworzyć innowacyjny produkt w czasach, w których nie ma prawie nic?  Trudne początki Kart Grabowskiego.

Współzarządzająca firmą. Współtwórca marki założonej w latach 90 przez swojego ojca, Andrzeja Grabowskiego. Autorka książek z opisami gier.

Justyna Grabowska-Dybek

A&W – o czym wie niewiele osób – to pierwsza sieć fast foodów oparta na franczyzie. Istnieje już od ponad 100 lat i od samego początku rozwijała się bardzo prężnie, stanowiąc wzór dla innych sieci barów szybkiej obsługi. Podczas gdy A&W otworzyło już ponad tysiąc restauracji na początku lat 60-tych, McDonald dopiero rozwijał swoje skrzydła. Lata 70-te okazały się jednak trudnym okresem dla A&W. Rosnąca konkurencja, problemy z niefektywnym modelem franczyzy spowodowały, że rozwój firmy gwałtownie przyhamował. Na początku lat 80-tych firma była już w zupełnie innym miejscu. McDonald wysunął się na prowadzenie, królując tym samym na rynku fast foodów, a jego flagowy burger Quarter Pounder (ćwierćfunciak) przynosił milionowe zyski.

Sieć A&W szukała więc sposób, aby odzyskać przewagę na rynku. I wpadli na odważny pomysł. Postanowili wypuścić na rynek nowego burgera – Third Pound Burger, który miał zdetronizować ćwierćfunciaka McDonalda. Pomysł był prosty: burger w tej samej cenie, ale większy (miał ⅓ funta mięsa), w porównaniu do burgera McDonalda, który miał ¼ funta mięsa.

A&W przeprowadziła testy smaku, które tylko utwierdziły ich w tym, że nowy burger odniesie spektakularny sukces. Zaplanowano więc ogromną kampanię reklamową w telewizji i radiu, która swoim zasięgiem obejmowała całe Stany Zjednoczone. To musiało się udać!

A jednak… nie udało się. Kampania okazała się totalną porażką. Nikt (prawie) nie chciał kupować nowego burgera.

A&W zatrudniła agencję, która miała się tego dowiedzieć. Okazało się że ponad połowa osób, które wzięły udział w badaniu fokusowym stwierdziła, że cena jest za wysoka. Czuli się oszukani. Przecież w McDonald dostaną WIĘKSZEGO burgera w tej samej cenie, bo przecież ¼ funta mięsa to więcej niż ⅓ (bo 4 to więcej niż 3)!

I choć wydaje się to nieprawdopodobne, wszystko wskazuje na to, że historia jest prawdziwa. Możecie o niej przeczytać w autobiografii Alfred Taubmanna, ówczesnego właściciela A&W.

Historia powtórnie ożyła w 2021 roku za sprawą nowej, pełnej humoru kampanii reklamowej, w której dowiadujemy się, że A&W – po 40 latach intensywnej pracy najlepszych matematyków i marketingowców – w końcu znalazła sposób, jak wytłumaczyć Amerykanom, że ⅓, to jednak więcej niż ¼! Okazuje się, że wystarczy zmienić nazwę ⅓ lb. burger na ³⁄₉ lb. burger. I wszystko staje się jasne (w końcu 9 jest większe od 3) 😉

Aby wszystko było jasne, najpierw pokażemy, że ⅓ jest większa od ¼. Nam najłatwiej będzie pokazać to na 

No dobrze, ale czy ⅓ funta mięsa to dużo więcej niż ¼?

Sprawdźmy to! Obliczmy najpierw, jaka jest różnica w wadze: 

⅓ - ¼ = ⁴⁄₁₂ - ³⁄₁₂ = ¹⁄₁₂

A więc to tylko ¹⁄₁₂ funta więcej. 

Spróbujemy więc inaczej. Dowiedzmy się, o ile procent ⅓ jest większa od ¼:

Warto znać matematykę i wiedzieć, w jaki sposób z niej korzystać w życiu codziennym. I kto wie, być może, gdyby Amerykanie lepiej znali się na ułamkach, to dzisiaj zamiast loga McDonald, widzielibyśmy na polskich ulicach logo A&W?

https://awrestaurants.com/blog/aw-third-pound-burger-fractions

http://thresholdresistance.com/2015/04/16/
mcdonalds-new-third-pounder-may-not-add-up/

https://www.qsrweb.com/articles/aw-plays-up-
1980s-marketing-snafu-with-39-pound-burger/

https://www.nytimes.com/2014/07/27/
magazine/why-do-americans-stink-at-math.html

https://www.cbc.ca/radio/
undertheinfluence/how-failing-at-fractions-saved-the-quarter-pounder-1.5979468

Burgery i matematyka, czyli o tym, dlaczego pewna sieć fastfoodów poniosła porażkę

Skup się na jednym – dzisiaj robię wyjątek

Od lat w prowadzeniu firmy kieruję się jedną zasadą – skup się na jednym. Chodzi mi tutaj konkretnie o firmę Karty Grabowskiego. Nigdy nie angażowałem się w dodatkowe projekty, które nie byłyby w 100% powiązane z rozwojem firmy. Wciąż mam w sobie ogromną chęć do rozwoju Kart Grabowskiego, ale jestem gotowy na więcej. Stąd pomysł na kanał Youtube „Karty na stół” oraz podcast o takim samym tytule.

Nazwa może sugerować, że o Kartach Grabowskiego, ale to tylko punkt zaczepienia. Przez te wszystkie lata prowadzenia firmy zdobyłem cenne biznesowe doświadczenie. Razem z siostrą zbudowaliśmy zespół wspaniałych ludzi, dzięki którym cały czas rozwijamy firmę. Wiem, że nasz rozwój nie jest dziełem przypadku (choć element szczęścia zawsze jest ważny w biznesie), tylko określonych działań, mojego podejścia do prowadzenia biznesu i zbudowanego zespołu.


O tym właśnie będzie mój kanał i podcast. O prowadzeniu biznesu, ale też przede wszystkim – jak efektywnie połączyć biznes i życie prywatne, żeby spełniać się w tych obu obszarach. Sam jestem przykładem tego, że rozwijając firmę, nie trzeba zaniedbywać rodziny. Że można rozwijać firmę, niekoniecznie harując od rana do wieczora, mając dużo czasu dla siebie i dla rodziny.

Zależy mi na tym, aby na rynku było jak najwięcej firm, których właściciele będą czerpali z nich ogromną radość. Takie firmy mogą zmienić świat na lepszy. Ja chcę żyć w lepszym świecie. I to właśnie często od małych firm w gospodarce wiele zależy. I to właśnie małe firmy powinny mieć zdrowe struktury, powinny jak najlepiej zarządzać swoimi finansami. Dlatego chcę dzielić się praktyczną biznesową i życiową wiedzą, która będzie przydatna dla każdego, kto prowadzi biznes, albo dopiero o tym myśli.

W życiu kieruję się zasadą, żeby wykładać karty na stół. Wtedy po prostu lepiej się żyje.

Będę się przed Wami otwierał, dzielił się własnymi doświadczeniami, przemyśleniami i emocjami. Uważam, że życie jest zbyt krótkie, żeby nie mówić otwarcie o swoich emocjach i doświadczeniach. Emocje budzą emocje u innych. Najlepiej, jeśli będą to emocje, które będą nas kierowały w stronę lepszego życia prywatnego i zawodowego. Tego Wam z całego serca życzę i mam nadzieję, że w jakimś stopniu będę dla Was inspiracją.

#biznes

Artykuły oznaczone: #biznes

Jak stworzyć innowacyjny produkt w czasach, w których nie ma prawie nic? Trudne początki Kart Grabowskiego.

Burgery i matematyka, czyli o tym, dlaczego pewna sieć fastfoodów poniosła porażkę

„Karty na stół” – czas na nowy projekt (i przygodę)

Idź do